Φέτος τις γιορτές δυσκολεύτηκα πολύ να βρω ένα θέμα για το εορταστικό μου άρθρο. Το μάτι μου έπεφτε συνεχώς σε τίτλους άρθρων, που παρέπεμπαν σε διατροφικές συμβουλές τις ημέρες των εορτών, πώς να μην κάνουμε υπερβολές στο εορταστικό τραπέζι ή ποιος θα είναι τελικά ο νικητής στη διατροφική κόντρα του κουραμπιέ και του μελομακάρονου. Χωρίς να θέλω να υποτιμήσω την αξία και την αναγκαιότητα των συγκεκριμένων άρθρων, -γιατί πραγματικά πιστεύω ότι βοήθησαν αρκετούς ανθρώπους να βάλουν μέτρο στη διατροφική τους συμπεριφορά κατά τη διάρκεια των εορτών-, προσωπικά δεν αισθάνθηκα την ανάγκη να διαβάσω κανένα από αυτά. Όχι επειδή πιθανόν να γνώριζα το περιεχόμενό τους,- μιας και θεωρώ ότι πάντα κάτι παραπάνω μπορώ κερδίσω από οτιδήποτε διαβάζω-, αλλά επειδή πολύ απλά την περίοδο αυτή αναζητούσα κάτι άλλο, κάτι που για μένα θα ήταν ξεχωριστό. Βάζοντας, λοιπόν, στην ίδια θέση πολλούς ανθρώπους που πιθανόν θα αισθάνονταν το ίδιο με μένα και φυσικά αδυνατώντας να γράψω κάτι που ούτε εγώ η ίδια δεν θα μπορούσα να διαβάσω, είχα αποφασίσει να κρατήσω τις σκέψεις μου για τον εαυτό μου.
|
Αρχείο
January 2016
Ετικέτες |